Door het dolle heen
“Ik kwam thuis bij een cliënt, die dat uur daarvoor een ‘meisje van plezier’ op bezoek had gehad”, vertelt ze. “Hij was door het dolle heen en vertelde in geuren en kleuren dat hij zelfs twee standjes had mogen uitkiezen. Ik stond versteld, op een positieve manier.”

Van spasme tot syndroom van Down
Dat is inmiddels vijf jaar geleden: sindsdien heeft Maureen haar eigen escortbureau voor gehandicapten en cliënten met lichamelijke én geestelijke beperkingen. Door heel Nederland. Één van haar vaste klanten is Ron (foto rechts) uit Heerlen: “Ik zag een reportage op Limburg TV over De Ultieme Zorg en was meteen enthousiast.”

Intimiteit niet makkelijk
De 53-jarige Ron heeft zware COPD, een chronische longziekte. Hierdoor is seksuele intimiteit voor hem niet altijd even makkelijk. “Maar dat betekent niet dat hij die behoeftes niet heeft”, zegt Maureen. Ron beaamt dit: “De Ultieme Zorg biedt uitkomst.”

Verknipt beeld
“Een stevige wip zit er voor mij niet meer in”, zegt Ron lachend. “Maar ik kan nog wel genieten van andere seksuele handelingen.” Maureen: “Gehandicapten hebben ook behoeften. Dat wordt soms vergeten. Men heeft vaak een verknipt beeld van deze sector uit de prostitutie.” Want wie denkt dat De Ultieme Zorg een ‘gewoon’ escortbureau is, heeft het mis.

Verantwoord
“Ik doe dit werk enorm secuur. Vooraf vindt er altijd een intake-gesprek plaats.” Tijdens dit gesprek peilt Maureen of het wel verantwoord is een van haar werknemers langs te sturen. “Een keer bleek uit het intake-gesprek dat de cliënt hiv had. Dat doe ik mijn medewerkers niet aan.”

Vak apart
Zelf werkt Maureen niet als seksueel verzorgende, hiervoor heeft ze zes werknemers in dienst: vier vrouwen en twee mannen, tussen de dertig en vijftig jaar. “Je moet in dit vak een knop om kunnen zetten. Ik sla met liefde een arm om een cliënt heen of troost hem of haar wanneer dat nodig is. Maar hen bevredigen, dat kan ik niet.”

Duur grapje
Voor één uur betaalt een cliënt honderdvijftig euro. Zonder sex de helft van de prijs. Ron: “Ik leef van een gehandicaptenuitkering, dus kan het me maar zo’n drie à vier keer per jaar veroorloven.” Dat gaat Maureen aan het hart. “Zo heb ik ook een cliënt die elke week vijf of tien euro naar me overmaakt en op deze manier spaart voor een afspraak. Eigenlijk zou het vergoed moeten worden.”

Taboe
Maureen is erg trots op wat ze doet. “Maar als mensen me de vraag stellen: ‘Goh, wat doe jij eigenlijk?’ denk ik altijd: ‘Daar gaan we weer.’ Mensen schrikken er toch van als ik zeg dat ik een escortbureau voor gehandicapten run. Het is absoluut nog niet algemeen geaccepteerd.”

‘Aangenaam gezelschap’
Ron is openhartig over zijn ervaringen met De Ultieme Zorg. “Ik heb niks meer te verliezen. Het gezelschap is aangenaam en ik heb vaak een goede klik met de vrouwen die langskomen.” En dat genot is volgens Ron wederzijds: “Ja, ik zorg ook voor háár plezier.”