Is het goed om tegen kleine kinderen zelf te beginnen over een aanslag?
“In principe zou ik dat niet doen. Mijn zoontje is vier en met hem heb ik het er nog nooit over gehad. Ik zie het nut niet zo in van erover praten wanneer ze nog nergens mee geconfronteerd zijn. Als ze er iets over hebben gehoord of gezien, ligt dat anders.”

Wat doe je dan?
“Wanneer je kind op school of op de kinderopvang iets heeft gehoord over aanslagen of ingrijpende gebeurtenissen, is het belangrijk dat je afstemt en doorvraagt. In plaats van direct antwoord te geven op vragen die je kind heeft, herhaal je wat je kind vertelt of vraagt. ‘Dus je hebt gehoord dat…?’, ‘Tja, waarom doet iemand zo iets…?’ De antwoorden die kinderen bedenken, zijn namelijk veel onschuldiger en logischer dan wij kunnen verzinnen. En belangrijker: op hun eigen niveau.”

En wanneer die antwoorden dan helemaal niet kloppen?
“Dan stuur je bij. Maar het blijft belangrijk dat je uitgaat van wat er in het hoofd van je kind zit, in plaats van dat je voor hem gaat denken.”

En als je kind heftige beelden heeft gezien?
“Ook dan kun je vragen stellen. Wij denken al snel dat een beeld heel veel indruk maakt op een kind, terwijl dat niet per se zo hoeft te zijn. Bijvoorbeeld de bekende foto van het aangespoelde jongetje: veel kleine kinderen begrijpen de dood nog helemaal niet. Hoevaak spelen ze niet een spelletje waarbij ze elkaar ‘doodschieten’ en daarna weer ’tot leven wekken’? Het kan dus goed zijn dat zo’n foto helemaal niet zo’n indruk heeft gemaakt. Maar, hiermee wil ik niet zeggen dat je je kind niet, waar nodig, moet beschermen tegen heftige beelden.”

En is dit een aanpak voor alleen kleine kinderen?
“Nee hoor, in principe werkt dit voor alle leeftijden. Het stellen van vragen en sturen wanneer je merkt dat iemand de verkeerde kant op denkt, is zelfs voor volwassenen geschikt. De wereld zou er een stuk aangenamer van worden als volwassenen eerst op elkaar afstemmen vóórdat ze op elkaar reageren.”

Patricia van Doorn – van Moorsel is kinderpsycholoog- en coach binnen haar eigen praktijk Kind en Krachtig.

Lees ook: Melissa woont in Orlando: ‘Ik heb me nooit onveilig gevoeld’