Kleine vechters
Iris: Ons eerste dochtertje Inèz kwam in 2011 na 25 weken ter wereld. Kort na de bevalling is ze overleden. Een jaar later dreigde het weer mis te gaan, maar toen is onze dochter Vajèn uiteindelijk met 38 weken geboren. Iris merkt dat het taboe op vroeggeboren kindjes steeds meer begint te slijten. Er is steeds meer aandacht voor die kleine vechters, die willen overleven, én voor hun ouders. Premature kindjes zijn al zo ‘af’ als ze worden geboren. Alles is aangemaakt, maar soms is het gewoon nog niet sterk genoeg.

Relaties op de klippen
Een vroeggeboorte kan, naast de directe zorgen om het kind, ook voor de ouders verstrekkende gevolgen hebben. Mijn ervaring is dat je in een heel kleine wereld terechtkomt. Je wordt angstig en onzeker: wat gaat er gebeuren met ons kindje? Je partner kan het heel moeilijk vinden om erover te praten. Door vroeggeboorten lopen relaties op de klippen en als je pech hebt, kun je financieel ook in de problemen komen. Iris noemt het voorbeeld van een vrouw die dat overkwam: haar tijdelijke contract werd niet verlengd nadat haar kindje te vroeg werd geboren.

Mini-kleding
Iris’ derde dochtertje Vìeve werd onlangs na 25 weken zwangerschap geboren en ook zij overleed. Toch wil Iris gewoon doorgaan. Vandaag staat ze in het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam voor de Wereld Prematuren Dag, met haar kledingmerk Luflie. Dat heeft ze tijdens haar tweede zwangerschap opgezet, omdat ze geen zachte en vrolijke kleertjes voor de allerkleinsten kon vinden. De rompertjes en pakjes hebben geen kriebelende labels en juist veel handige drukknoopjes, zodat infusen en slangetjes er makkelijk doorheen kunnen.

Ervaringen delen op Twitter
Het Sophia zou eigenlijk paars verlicht worden, maar dat is vanwege de aanslagen in Parijs de Franse driekleur geworden. Op Twitter delen ziekenhuizen, maar ook moeders, hun ervaringen met prematuren.