Chagrijnige passagiers, mondkapjes, baanonzekerheid en lege vliegtuigen. Het is, zacht gezegd, niet altijd leuk om anno 2020 stewardess te zijn.
Brigit Kolk* vliegt al 23 jaar als stewardess, maar zou volgende maand weleens werkloos kunnen zijn.
Chagrijnige passagiers, mondkapjes, baanonzekerheid en lege vliegtuigen. Het is, zacht gezegd, niet altijd leuk om anno 2020 stewardess te zijn.
Brigit Kolk* vliegt al 23 jaar als stewardess, maar zou volgende maand weleens werkloos kunnen zijn.
Brigit begon als reisadviseur, boekte de mooiste reizen voor haar klanten en zag hen de wereld ontdekken. Dat wilde ze zelf ook. “Maar veel geld voor grote reizen had ik niet. Daarom besloot ik te solliciteren naar de functie van stewardess. Ik werd aangenomen, kreeg een interne cursus en mocht aan de slag. Nu, jaren later, is het nog altijd m’n droombaan.”
Lees ook
Stewardess Marije haalde passagiers op uit Gran Canaria: ‘Mensen zijn zo dankbaar’
“Het leukste aan mijn werk is dat het zo verschillend is. Ik kan tien keer naar New York vliegen, en iedere keer is het anders. Ik heb nooit dezelfde collega’s of passagiers aan boord.” Luchtvaart is veranderlijk. Er zijn vertragingen, gecancelde vluchten en last minute wijzigingen. “Dat vind ik er zo fantastisch aan: er speelt altijd iets, daarom moet ik snel kunnen schakelen. Er kan iemand met diabetes zijn die z’n medicatie is vergeten, of ik moet een dronken passagier aanspreken. Die afwisseling is heerlijk.”
Iets minder heerlijk is de baanonzekerheid die Brigit heeft, nu corona wereldwijd roet in iedereens eten gooit. “We hebben in de luchtvaart wel meer virussen meegemaakt, zoals SARS. Maar ik had nooit gedacht dat dit virus de wereld zo zou platleggen. Inmiddels zijn er al duizenden werknemers ontslagen in de Nederlandse luchtvaart. Volgende maand hoor ik of ik misschien ook weg moet.”
“Bij mijn luchtvaartmaatschappij word volgende maand een onbekend aantal werknemers ontslagen”, weet Brigit. “Ik weet niet of ik ook weg moet. Het is vreselijk spannend. Dat is het overigens ook voor mijn luchtvaartmaatschappij. Zij moeten personeel ontslaan dat al jaren trouw, loyaal en hardwerkend is.”
“Maar er heerst een enorme verbondenheid. We gunnen het elkaar om te blijven”, aldus de stewardess. “Daar hebben we zelf geen invloed op. Het enige waar we mee kunnen helpen, is door ons best te doen het bedrijf zo snel mogelijk weer gezond te krijgen en het in de lucht te houden.”
Lees ook
Zingende stewardess brengt vrolijke – en belachelijk goede – noot tijdens vlucht
De afgelopen maanden waren flink slikken voor Brigit. “Toen het aantal vluchten enorm werd verlaagd, pinkte ik een traantje weg. Ik zag al die geparkeerde vliegtuigen op Schiphol staan en kreeg buikpijn. Die dingen horen in de lucht te hangen, mensen naar hun gewenste plek te brengen, de wereld over te vliegen. Ze horen niet stil te staan. Dat is pijnlijk om te zien.”
In pre-corona tijden vloog Brigit zo’n drie keer per maand, nu kan ze nog maar één keer per maand aan de slag. “Het is onwijs jammer, ook omdat ik zoveel van mijn baan houd. Wij stewardessen zijn psycholoog, politieagent, brandweerman en verpleegkundige in één. Dat is geweldig. Als ik volgende maand word ontslagen, ligt er geen plan B klaar. Ik zie het wel. Ik denk dat mijn luchtvaartmaatschappij deze pandemie zal overleven, maar of ik daar nog onderdeel van ga zijn? Ik hoop het.”
*De naam van Brigit is om privacyredenen gefingeerd en bekend bij de redactie.