Lees ook
Wes (13) zit al maanden thuis omdat geen school hem wil hebben

Wendy en haar zoon Jamie:

Spijt
“Hij was twee toen hij naar het kinderdagverblijf ging. Daar viel hij meteen op om zijn gedrag. Hij trok deuren open, maakte de brandslang los en probeerde alles uit.” En dus werd Wendy geadviseerd haar kind naar een medisch kinderdagverblijf te sturen. “Hij was mijn eerste, dus ik heb dat toen maar gedaan, maar achteraf heb ik er heel veel spijt van.”

Stempel
Wendy is namelijk van mening dat haar zoon sindsdien in een hokje is gestopt. “Hij heeft nu een bepaalde stempel. Ik ben bang dat hij daar nooit meer vanaf komt. Ik vraag me weleens af: ‘Wat zou er gebeurd zijn als hij niet naar het speciale kinderdagverblijf was gegaan? Was hij dan uiteindelijk ook terecht gekomen op een speciale school?'”

Speciaal onderwijs
Want vanuit het speciale kinderdagverblijf werd Wendy’s zoon naar speciaal onderwijs gestuurd. Maar dat bleek niet zo gemakkelijk als gedacht. “Op de eerste school konden ze zijn gedrag niet aan. Aangezien hij wel heel slim is, werd hij vervolgens naar een school voor hoogbegaafde kinderen gestuurd, maar ook daar was zijn gedrag een probleem.” Voor Wendy het wist, zat haar zoon enkele maanden thuis.

Zoektocht
Wendy zette de zoektocht naar een passende school voort en dat leek heel even een succes. “In groep zeven kwam hij op een school terecht waar hij op zijn plek zat. De docent wist goed met zijn gedrag om te gaan.” Zo kon Wendy’s zoon zijn basisschooltijd toch nog op een fijne manier afsluiten. Totdat het op de middelbare school weer helemaal opnieuw begon.

Lees ook
Lerares speciaal onderwijs nodigt hele klas uit op bruiloft

Hulp van het onderwijsconsulent
“Op de middelbare school mocht hij vaak maar tot half één naar school, omdat de leraren hem niet langer aan konden.” En dus besloot Wendy het onderwijsconsulent in te schakelen. “Hij gaat nu twintig weken naar Het Fundament, een soort onderzoekscentrum. Daar kijken ze de eerste tien weken naar zijn problemen en verdiepen ze zich de laatste tien weken in passend onderwijs voor hem.”

Betere begeleiding
Door de hulp van het onderwijsconsulent heeft Wendy weer goede hoop, al is ze wel van mening dat er veel kan worden verbeterd op speciale scholen. “Vooral op het gebied van begeleiding schieten de meeste scholen nog tekort. Daarnaast kunnen gespecialiseerde docenten uitkomst bieden. Mijn zoon heeft weleens in een klas gezeten met tien leerlingen. En dan stond er ook nog eens een docent die net afgestudeerd was voor de klas. Dat werkt gewoon niet.”

‘Pittig’
Het voornemen van het Ministerie van Onderwijs om het aantal thuiszitters jaarlijks met 25 procent te verminderen, klinkt bij Wendy dan ook als muziek in de oren. “Ik vind het heel goed om te horen dat ze het probleem willen aanpakken, zodat kinderen zoals mijn zoon niet langer van het kastje naar de muur worden gestuurd.” Want vooral die onzekerheid heeft Wendy de laatste jaren enorm veel energie gekost. “Het is pittig, vooral voor een alleenstaande moeder. Maar het gaat om je kind, en daar vecht je voor.”