Ik weet wel waarom het in de auto- en de beddenbranche zo slecht gaat: ze werken daar met vermolmde reclameconcepten. Ik doel op het halfnaakte-vrouwen-neem-me-maar-concept. Vrouwen overal ter wereld beginnen te gapen, wapperen vermoeid met hun hand voor de mond en slaan de ogen hemelwaarts als de advertenties langskomen. Is het niet verschrikkelijk dat auto’s anno nu nog steeds worden aangeprezen door oostblokhoertjes met open monden? Welke achterlijke mannen bedenken die campagnes?
Van de week keek ik wat rond op internet omdat ik een bank zocht. Dat die meubels worden gefotografeerd in huizen van miljardairs is tot daaraantoe. Maar de schepsels die óp de banken liggen, nee, daar is niet mee te leven.
Ik zocht een bank om op te zitten. Een bank om de krant op te lezen, een zak wokkels op te verorberen. Een bank waar ik misschien ook wel eens een dutje op zou kunnen doen. Maar wat kreeg ik? Erotische lustoorden bedacht door mannen. Geen vrouw zou het in haar hoofd halen om een hooggehakte meesteres in opgesneden badpak te laten paraderen over een driezitter. Of een nimfachtige Lolita van amper veertien jaar met openhangende onderkaak met gewillige benen te stylen over een armleuning. Het toppunt van mannelijk conceptdenken was een bank die je kon uitklappen tot bed. Het was een functioneel meubel met een goede look en technisch hoogstaand binnenwerk. Wel aan de prijs, meer dan vijfduizend euro, maar dan had je ook wat. Plaatje 1 liet de bank als bank zien. Dat was prima. Plaatje 2 toonde het meubel als bed. Daar ging het mis. Op het zwartlederen blok met arm- en rugleuningen van chromen buizen was een model neergesmeten. Zij had benen zoals Berlusconi ze graag ziet – tot aan de hemel – en droeg een kanten niemendalletje. Zij lag op de bedbank te wachten tot haar polsen werden vastgebonden en het spel zou beginnen. Ik slaakte een zucht en dacht: er zou iets meer aan scholing moeten worden gedaan.
Beste reclamemannen, ik geef jullie een zetje in de rug. Kies voortaan voor het halfnaakte mannenmodel. Natúúrlijk doen knappe mannen met open zuigmondjes het goed op motorkappen en rugleuningen. Zeker als ze daarbij ook nog eens de bips in de lucht steken. Nee, nee, en nu niet aankomen met het argument dat het minder zou verkopen. Schiet toch op, dit wordt groot. Denk aan de media-aandacht. Met een beetje geluk zitten jullie straks bij Pauw & Witteman om te vertellen over dit stereotypedoorbrekende concept. Hebben jullie dat ook maar mooi in the pocket. Vuile mazzelaars.
