Door een aanval in Syrië kwamen dinsdag tientallen mensen om het leven. Beelden daarvan gaan de wereld over. Er wordt over vergaderd en geschreven, maar nog lang niet alles is duidelijk.
Wat weten we dan wél? Zes vragen en antwoorden.
Door een aanval in Syrië kwamen dinsdag tientallen mensen om het leven. Beelden daarvan gaan de wereld over. Er wordt over vergaderd en geschreven, maar nog lang niet alles is duidelijk.
Wat weten we dan wél? Zes vragen en antwoorden.
Lees ook
Foto’s van vader met dode tweeling na gifgasaanval Syrië gaan de wereld over
1. Wat is er gebeurd?
Op dinsdag 4 april vond in de Syrische provincie Idlib een luchtaanval op het plaatsje Khan Sheikhoun plaats, vermoedelijk met gifgas. Daarbij kwamen enkele tientallen mensen om het leven. Volgens de laatste berichten zijn het er ten minste 72. Zo’n 25 daarvan zouden kinderen zijn. De Turkse minister van Justitie Bekir Bozdag zei vandaag dat het zeker is dat er gifgas is gebruikt bij de aanval. Dat zou blijken uit de resultaten van autopsie op de slachtoffers.
2. Wat doet gifgas?
Om welk gifgas het gaat is nog niet met zekerheid te zeggen. Meerdere aanwijzingen wijzen op hetSarin, schrijft RTL Nieuws. De nieuwszender legt in een video uit wat de (heftige) gevolgen van dat gas zijn. Het is kleurloos, smaakloos en geurloos. Slachtoffers inhaleren het gas of absorberen het door de huid of ogen. Spieren trekken samen, waardoor mensen verlamd raken. Ademen wordt onmogelijk voor de slachtoffers. (Waarschuwing: in het filmpje zijn slachtoffers van de aanval te zien).
3. Wie zit er achter de aanval?
Daar verschillen de meningen over. Zowel de rebellen in het gebied, als de regering van de Syrische president Bashar Al-Assad worden genoemd. Wie de echte schuldige is, is onduidelijk en misschien zelfs wel onmogelijk te achterhalen, schrijft correspondent Ana van Es vandaag in de Volkskrant. Assad ontkent dat de regering achter de aanvallen zit. Onderzoek doen in het gebied is heel lastig. Veel onderzoekersinstanties durven niet meer ter plaatse te gaan, omdat hun medewerkers in het verleden zijn gegijzeld en beschoten. Assad wordt beschuldigd van meerdere aanvallen op zijn eigen bevolking, maar het lukte de Verenigde Naties (VN) tot nu toe maar twee keer om dat te bewijzen.
Dit geldt eigenlijk voor de hele oorlog in Syrie: we hebben geen idee wat daar nu echt gebeurt. https://t.co/BxcFBcC3MZ
— Jan Eikelboom (@janeikelboom) April 6, 2017
4. Wat vindt de internationale politiek?
De internationale politiek is verdeeld. De VN-veiligheidsraad onderhandelt momenteel over een resolutie waarin de aanval wordt veroordeeld. De gifgasaanval leidt tot onenigheid tussen het Westen en Rusland. Rusland keerde zich eerder tegen een conceptresolutie waarin de aanval werd veroordeeld. De tekst was volgens Moskou ‘onacceptabel’ en ‘gebaseerd op valse informatie’. Rusland geeft de rebellen de schuld. Het gifgas dat vrijkwam bij het bombardement zou volgens hen in depots van de rebellen hebben gelegen. De westerse landen houden het Syrische regime verantwoordelijk.
5. Wat doét de internationale politiek?
Voorlopig dus vooral overleggen. Maar dat kan niet eeuwig duren. De Amerikaanse VN-ambassadeur Nikki Haley waarschuwde gisteren dat landen zich verplicht kunnen voelen om alleen op te treden als geen collectieve actie wordt ondernomen. Trump zei op dezelfde dag dat de regering van Assad ‘vele grenzen’ had overschreden, en dat zijn houding naar Syrië en Assad was veranderd. Op de vraag of zich dat ook in beleid zal vertalen, antwoordde hij: “Dat zul je zien”.
— Archive: Ambassador Nikki Haley (@AmbNikkiHaley) April 4, 2017
Lees ook
Vader van tweeling die omkwam bij gifgasaanval: ‘Ik kon niemand meer redden’
6. En hoe reageert de Syrische regering?
De overheid gaat akkoord met een onderzoek naar de aanval, maar wel onder een aantal voorwaarden, meldt persbureau Reuters. Zo zou het onderzoek ‘geen politiek karakter’ moeten krijgen en bovendien vanuit Damascus moeten worden opgezet, en niet vanuit Turkije. De ervaring die Syrië in het verleden met internationale onderzoeken heeft gehad, is niet bemoedigend geweest, laat de minister van Buitenlandse zaken Walid Muallem weten.