'Ik zou beledigd zijn als ik een functie zou scoren omdat ik een BH vul'

Ginny Ranu

27.01.2022 | 13:00 UUR | Ginny Ranu

Jaren geleden mocht ik eens plaatsnemen in een live-paneltalk van het financiële zakenblad Quote. Gedurende het gesprek discussieerden we over de invoering van een mogelijk vrouwenquota in het bedrijfsleven. Een initiatief waar ik tot op heden weinig begrip voor kan opbrengen.

Ik ben dan ook tegen het hanteren van elke vorm van minderheidsquota. Niet omdat ik gelijkheid niet support (integendeel), maar omdat we beter kunnen dan dat.

Voorkeursbeleid of, zoals ik het liever verwoord: ‘iemand een positie toebedelen omdat ze naast de juiste competenties ook nog eens tieten heeft’, is dat niet raar? Vrouwen willen niet dat ze geweigerd worden op basis van geslacht, dus waarom zouden ze dan wel aangenomen willen worden puur op basis van – je verwacht het niet – geslacht? Ik zou beledigd zijn als ik wist dat ik een functie zou scoren, enkel omdat ik naast de juiste vaardigheden ook nog een BH vul.

Natuurlijk hebben we te maken met het eeuwenoude, en inmiddels achterhaalde, vooroordeel dat vrouwen minder goed presteren op topposities dan mannen. Daarom wordt er bij gelijke geschiktheid nog steeds vaker gekozen voor een man. En dat terwijl er tegenwoordig onderzoeken in overvloed zijn die aantonen dat vrouwen zich wel degelijk kunnen meten met mannelijke besluitvormers aan de top. Het tegendeel beweren blijkt een doorgaans zwak onderbouwd en seksistisch stigma dat nog altijd heerst.

Dat stigmatiserende verwachtingspatroon dat mannen en/of bedrijven nog iets te vaak omarmen, moet doorbroken worden. Nu hoor ik je denken: “Maar om dat verwachtingspatroon te doorbreken, moeten vrouwen toch de kans krijgen?” Ja, daar heb je een goed punt in het debat dat zich bij het schrijven in mijn hoofd afspeelt. Vrouwen moeten ook meer kansen krijgen.

Daarom kunnen we ons beter richten op het vergroten van die kansen voor vrouwen in het bedrijfsleven. Echter, daarvoor moeten we wel allemáál aan de bak.

Bedrijven moeten er vaker kritischer naar kijken of besluitvormers een realistische weerspiegeling zijn van de doelgroep die ze vertegenwoordigen. Er zit anno nu toch ook niemand te wachten op een door mannen gerund maandverbandmerk?

Vrouwen moeten vaker fulltime gaan werken om gelijkheid op de arbeidsmarkt te vergroten. Meer uren draaien. Dat argument van ‘ja, maar ik moet voor de kinderen zorgen’ kennen we nu wel. Overigens, ook in de zorg voor het gebroed kan er voor wat meer gelijkheid gepleit worden, maar dat is voor een andere keer.

Bedrijven en mannen aan de top; bedenk eens hoe je minderheden kunt bereiken en werven. Er studeren steeds meer vrouwen af dan mannen en die zijn echt niet allemaal uit op een baan in de nagelsalon. Zoek ze op, maak het vakgebied aantrekkelijker en zorg dat je interesse wekt op de juiste plekken. Regel meer sollicitaties van vrouwen. Dan hoef je ook niet die ene meid te verkiezen boven vijftig kerels.

Verandering kost tijd en is een verantwoordelijkheid van ons allemaal. Laat die ‘pity party’ van het vrouwen aanstellen omdat het vrouwen zijn alsjeblieft achterwege. Het probleem pak je beter aan in de kern. Voorkomen is nog altijd beter dan genezen.

Ginny Ranu cv