In onze rubriek ‘Werpsterren’ ‘recenseren’ moeders hun bevalling. Maureen (33), administratief medewerker, werd met haar vriend Rob (35) in december 2016 ouder van Jake (1).
Voor elke fase heeft Maureen vijf sterren te verdelen: 1 ster staat voor de ultieme nachtmerrie, 5 voor het perfecte sprookje.
Lees ook
Zussen Elke en Janneke bevielen op dezelfde dag, in hetzelfde huis, allebei van een meisje
Derde kind
“Mijn vriend Rob en ik wilden na dochters Noa (5) en Liv (3) graag een derde kindje. We waren al een aantal maanden bezig, toen ik het idee kreeg dat ik zwanger was. Ik herkende het gevoel inmiddels wel, maar toch waren meerdere tests negatief. Dat bracht even onzekerheid met zich mee. Tot ik eindelijk een positieve test deed die aangaf dat ik inderdaad al drie weken zwanger was. Dat verklaarde een hoop.”
Harde buik
“In het begin was ik vaak moe. Het was pittig om een zwangerschap te combineren met twee jonge kinderen. Door de zorg voor hen kon ik nooit even rustig aan doen. Daarnaast – of daardoor – was ik erg prikkelbaar. Ik was in die tijd niet altijd gezellig voor mijn gezin. Toch maakten de kinderen het ook juist extra bijzonder. Vooral Noa kreeg het bewust mee en praatte heel lief tegen de baby in de buik.”
De buik van Maureen na 39 weken.
Klaar mee
“Aan het einde was ik er behoorlijk klaar mee. Ik kreeg tijdens de zwangerschap steeds meer last van een harde buik en bandenpijn, waarbij ik scherpe steken voelde in mijn onderbuik. Dit kwam doordat de spieren rondom mijn buik steeds verder uitgetrokken werden. De baby bleek uiteindelijk dan ook zwaar te zijn: ruim vier kilo. Aan het einde kon ik hierdoor niet meer goed slapen.”
Inleiden
“De baby was inmiddels acht dagen te laat. Ik was al drie keer gestript toen ik echt niet meer wilde. Ik kon die nacht alleen maar huilen; mijn kind moest eruit. Dus belden we de volgende dag de verloskundige om te vragen of ik ingeleid zou kunnen worden. Helaas kon dat niet meteen. Pas twee dagen later – Jake was toen al twee dagen oud – kregen we hierover een telefoontje terug.”
Krampen
“Doordat we niet meteen geholpen werden, ging het wachten nog even door. Die dag verliep verder normaal. Rond 17.00 uur ging ik memory spelen met de meiden en voelde ik wat krampen. Ook moest ik ineens heel vaak naar de wc. Zou het dan toch begonnen zijn? Om 17.30 uur belden we de verloskundige dat het misschien toch wel begonnen was. Daarna verloor ik wat bloed op de wc. Weer belden we de verloskundige, die zei dat ze meteen zou komen. Toen ging het allemaal heel snel. Met het hele gezin gingen we naar boven om nog even rustig te gaan liggen. Ik was nog niet bij mijn bed of mijn vliezen braken.”
Jake, twee weken oud.
“Hij komt”
“Terwijl Rob de kraamzorg nog aan de lijn had, voelde ik de baby aandringen. “Hij komt”, riep ik naar hem toen het hoofdje er al uitkwam. Rob raakte in paniek: “Hij moet wachten!” Ook de meiden stonden al die tijd in de kamer. Ik had dat maar amper in de gaten, omdat ik zo gefocust was. Ik kijk vaak naar de bevallingsverhalen op TLC en daarvan had ik geleerd dat je na het hoofdje even moet wachten. Dat deed ik dus. Daarna perste ik nog één keer en werd – op 20 december 2016 – Jake geboren.”
Maureen, Rob en Jake net na de geboorte.
Naweeën
“Rob pakte Jake op en legde hem op mijn borst. De bevalling heeft uiteindelijk zo’n tien minuten geduurd. De verloskundige en de kraamhulp kwamen net te laat binnen. Ook de broer van Rob, die eigenlijk de kinderen op kwam halen voor de bevalling, kwam te laat. De meiden stonden heel stil naast ons bed. ‘Wat is hier gebeurd?’, kon je op hun gezichten aflezen. Jake huilde meteen en zijn kleur zag er ook goed uit, dus we zijn over hem gelukkig niet bang geweest.”
Jake en Maureen, drie maanden na de geboorte.
Prikkelbaar
“De eerste week was pittig. De hormonen gierden nog door mijn lijf en dat uitte zich weer in prikkelbaarheid. Ik wilde alles meteen zo goed mogelijk doen, maar dat lukt nou eenmaal niet als je drie kinderen hebt en net bevallen bent. Gelukkig kreeg ik genoeg hulp van mijn moeder, schoonmoeder en een leuke kraamhulp.”
Jake nu.
Naspelen
“Met Jake gaat alles goed. Het is een vrolijk mannetje, een bezig bijtje, en daarbij slaapt hij ook goed. De meiden vinden het allemaal nog steeds speciaal en zijn heel leuk met hem. De bevalling heeft veel indruk op ze gemaakt, in goede zin. Ze spelen het tafereel nog vaak na. Dan doen ze alsof één van hen gaat bevallen, dat is heel leuk om te zien. Het was een bijzondere bevalling en ik vind het heel speciaal dat we die met z’n allen hebben kunnen delen.”
Liv, Jake en Noa.
Er worden in Nederland per dag gemiddeld 478 kinderen geboren en dat gaat elke keer weer anders. Was jouw bevalling speciaal of juist precies als in de boekjes? We willen het allemaal weten. Mail in het kort (ongeveer 350 woorden) jouw bevallingsverhaal (met naam, leeftijd, telefoonnummer en foto’s) naar: nieuws@lindanieuws.nl.
